Sztandary OSP Kryg
„Taki sztandar, że ziemię okryje, Taki sztandar, że w wieki ponosi,
I gdziekolwiek jego drzewce wbiję, Tam początek będzie ziemskiej osi „
J. Tuwim
Posiadanie sztandaru dla Ochotniczej Straży Pożarnej jest oznaką godności i honoru. Sztandar to również jedność ludzi we wspólnym działaniu dla dobra ogólnego, a fakt jego ufundowania jest wyrazem najwyższego społecznego uznania.
Trzeci Sztandar OSP Kryg
31 maja 2009 roku odbyły się uroczystości 100-lecia OSP Kryg, podczas których proboszcz parafii Kryg – ks. Czesław Stanaszek poświęcił nowy sztandar, którego fundatorem było społeczeństwo Krygu. Sztandar został odznaczony złotym medalem ,, Za Zasługi dla Pożarnictwa”, a aktu tego dokonał członek zarządu oddziału wojewódzkiego, st. bryg. w st. spocz. Eugeniusz Stukus, w asyście zastępcy komendanta powiatowego PSP w Gorlicach – bryg. Dariusza Grygowicza. Honorowy patronat nad jubileuszowymi obchodami objął wójt Czesław Rakoczy.
{gallery}sztandar3{/gallery}
Drugi Sztandar OSP Kryg
W 1991 roku jednostka otrzymała sztandar, ufundowany przez mieszkańców wsi Kryg w dowód ich uznania dla poświęcenia i odwagi w niesieniu pomocy potrzebującym. Nowy proporzec, przedstawiający wizerunek Matki Boskiej i patrona strażaków – św. Floriana, został uroczyście poświęcony przez ks. Stanisława Gąsiorka – proboszcza miejscowej parafii 5 maja 1991 roku.
Pierwszy Sztandar OSP Kryg
Historię pierwszego sztandaru dla OSP w Krygu można datować na rok 1920. W tym czasie strażacy OSP Kryg byli wyróżniającą się jednostką i bardzo aktywnie działającą na rzecz odbudowania zniszczeń dokonanych przez wojska rosyjskie. W roku 1920 odbudowano drewnianą remizę, wyremontowano i pozyskano nowy sprzęt . W roku 1930 wybrano nowy zarząd: Prezesem został Ignacy Król, a nowym naczelnikiem Franciszek Pyznar. Naturalną konsekwencją tak prężnie działającej jednostki było tworzenie własnej tradycji i ceremoniału.
Z inicjatywy ówczesnego Prezesa w 1932r. został ufundowany dla jednostki sztandar z wizerunkiem św. Floriana i Matki Boskiej Częstochowskiej Królowej Polski. Była to ważna chwila w historii tej jednostki. Posiadanie sztandaru zmotywowało jednostkę do aktywniejszej służby na chwałę Bogu i pomocy ludziom. Nie zachowały się natomiast żadne informacje dotyczące wykonawców sztandaru.
Przez długie lata miał swoje miejsce w Kościele Parafialnym w Krygu, a następnie w nowej remizie. Z biegiem czasu obrazy malowane bezpośrednio na płótnie uległy zniszczeniu. W 2014 roku z inicjatywy prezesa OSP Piotra Mikę został odnowiony przez konserwatora sztuki-Panią Halszkę Sowińską-Sąsiadek.
Wymienione zostały przyniszczone lamówki, frędzle. Wykonany został także nowy drzewiec. Podstawowe płótno udało się zachować. Imponująco wyglądają odrestaurowane wizerunki Matki Boskiej i św. Floriana. Sztandar odzyskał swoja dawną świetność.
RENOWACJA OBRAZU
OPIS STANU SZTANDARU
Obiekt w momencie przyjęcia do konserwacji był zarówno pod względem technicznym, jak estetycznym w bardzo złym stanie zachowania. W wyniku wieloletniego używania i sposobu montażu do drzewca – chorągiew przybita dłuższym bokiem do pionowego drzewca, swobodnie zwisająca po przekątnej – obiekt uległ zniszczeniu, deformacji, popękaniu. Obraz wykonany w technice olejnej na podobraziu płóciennym, był sztywny, połamany, z licznymi rozdarciami i ubytkami płótna. Płótno zapewne w wyniku przesycenia spoiwem olejnym utraciło elastyczność, stając się strukturą twardą, kruchą i sztywną. Deformacja po przekątnej spowodowała trudności w dopasowaniu poszczególnych, poprzesuwanych względem siebie fragmentów obiektu. Obraz w przeszłości poddany był niefachowej reperacji, polegającej na sklejeniu pęknięć podłoża taśmami samoprzylepnymi i próbie retuszu scalającego prowizoryczne klejenia z oryginałem. Retusz objął jednak nie tylko miejsca klejeń, ale także partie tła, karnacji i aniołów na koronach na awersie oraz nieba i postaci (w tym twarzy) na rewersie. Przemalowanie wykonano niestarannie, bez dbałości o dostosowanie do koloru i formy oryginału. Oprócz zniszczeń powstałych w wyniku reperacji malowidło, zarówno na awersie, jak rewersie, pokryte było licznymi ubytkami o charakterze wykruszeń i przetarć do warstwy grunty. Poły materiału – adamaszku, wokół przedstawienia były pomięte, bardzo brudne, zaplamione, zdeformowane i poprzeciągane w wyniku zastosowanego oryginalnie montażu (j.w.), frędzle przyszyte do trzech boków (w związku z oryginalnym montażem jednej z dłuższych krawędzi do drzewca) były zdeformowane, pokryte warstwą kurzu, natomiast krajka maskująca łączenie między obrazem a materiałem ściągająca i deformująca poły materiału oraz odbarwiona. Dodatkowo adamaszek wykazywał osłabienie strukturalne. Do obiektu dołączone były luźne elementy – głównie taśmy, pochodzące z poprzedniej reperacji (oddane użytkownikowi obiektu), wśród których odnaleziono przedstawienie lewego anioła z korony Matki Boskiej (osadzony w obiekcie), oraz szarfa (późniejsza) z inskrypcją OSP Kryg. Stan zachowania szarfy był zły, prawdopodobnie w wyniku niefachowego czyszczenia, zbiegła się nić, którą wykonano haftowaną inskrypcję, deformując szarfę i przebarwiając kolor materiału wokół napisu (szarfa biała, napis w odcieniu oranżu). Zalecono ewentualną rekonstrukcję szarfy.
WYKONANE ZABIEGI:
- Demontaż obrazu z poły materiału.
- Usunięcie przemalowań metodą mechaniczną, przy użyciu skalpeli.
- Prasowanie i relaksacja obrazu na stole niskociśnieniowym.
- Stykowe sklejenie pęknięć z zastosowaniem kleju Vinavil NPC.
- Stykowe wklejenie łat i luźnych fragmentów oryginału. Do wykonania łat użyto zdekatyzowanego płótna lnianego, o gramaturze dobranej do gramatury oryginalnego podobrazia, impregnowanego 5% roztworem Primalu AC. Łaty wklejono z zastosowaniem spoiwa Vinavil NPC z dodatkiem włókiem celulozowych Arbocel, celem wzmocnienia spoiny; fragmenty oryginalne osadzono używając spoiwa Vinavil NPC. Drobne, małe ubytki uzupełniono pulpą celulozową ze spoiwem Vinavil NPC.
- Wykonanie kitów i uzupełnień ubytków zapraw z zastosowaniem kitu akrylowego Tikkurila Colowood. Fakturę kitów dostosowano do faktury oryginału.
- Izolacja kitów 5% roztworem szelaku w alkoholu.
- Werniksowanie pośrednie z zastosowaniem werniksu damarowego (damara w olejku terpentynowym 1:3).
- Uzupełnienie ubytków warstwy malarskiej wraz z częściową rekonstrukcją wykonane matodą scalająco-naśladowczą, z zastosowaniem odsączonych z nadmiaru oleju farb olejnych z werniksem damarowym.
- Werniksowanie końcowe z zastosowaniem werniksu akrylowego w sprayu firmy Talens (błyszczący nr 002 oraz matowy nr 115).
- Poły materiału – adamaszku: demontaż frędzli oraz krajki, wielokrotnie powtarzana kąpiel w delikatnym roztworze detergentu (do momentu usunięcia brudu i otrzymania czystej wody), suszenie połączone z prasowaniem na stole niskociśnieniowym, obszycie nowymi frędzlami z delikatną korektą kształtu i wykonaniem szlufki do nowego sposobu montażu na poziomym drzewcu, umożliwiającym swobodne, pionowe zwisanie obiektu.
- Osadzenie obrazu w połach materiału i obszycie łączenia nową krajką z nicią srebrną.
- Osadzenie obiektu na nowym, rekonstruowanym drzewcu.
{gallery}sztandar{/gallery}